Dla zademonstrowania gorąca, jego chwiejności w postaci wzrostu i obniżania, stworzono pojęcie zwane krzywą grzewczą. To nic innego jak ciepło przedstawione w postaci linii, jakie potrzeba doprowadzić do pomieszczenia tak aby zatrzymać określoną podwyższoną temperaturę. Ta będzie się zmieniać w zależności od utraty ciepła konkretnej kubatury, którą trzeba ogrzać. Uwzględniając czynniki takie jak obniżanie ciepła przez nieizolowane ściany. Dach który posiada niedobre ocieplanie lub całkowity brak. Okna domu mają pojedynczą warstwę okiennego szkła, przez jaką niska temperatura od otoczenia ochładza pomieszczenie. Będą to punkty mające wpływ na rozkładanie się oraz zużywanie energii uzależnione od poziomu temperatury będącej poza domem. Gdyż nie istnieją wskaźniki, jakie powinny być optymalnie dostosowane inaczej dla każdego pojedynczego budynku. Dobiera się ją metodą prób i nieuniknionych błędów zmieniając wskaźniki krzywej grzewczej. Pomiarownie stosuje się w wielorodzinnych blokach na cieplnym węźle oraz w urządzeniach jak piec kondensacyjny na gaz w domach. A także domostwach z wodnym ogrzewaniem podłogowym. Wskazanie krzywej grzewczej, pozwala dobrać ilość ciepła które trzeba dostarczyć uzależnionego od sposobu jego wytwarzania a także miejsca zastosowania.